Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΥΠΟΓΕΙΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ
Θαμμένος βαθιά
Κάτω από τόνους ανοχής
Χωρίς τις νενομισμένες τιμές
Και τους μακροσκελείς επικηδείους
Χωρίς τους προσποιητούς θρήνους
Των πληρωμένων επί τούτω γυναικών.

Καρφωμένος πάνω στα πετρώματα
Των υπογείων στρωμάτων
Αναδεύοντας τα χώματα
Νεκρός γι’ αυτούς
Μα για τον θάνατο μπελάς
Για τα καρφιά βραχνάς
Γυρίζοντας σαν σβούρα μες στον τάφο σου
Ξυπνώντας κάθε τόσο τους συγκάτοικους
Που ξέχασαν για πάντα τα ρολόγια
Τον ήλιο και τις επισυναπτόμενες κορδέλες της ζωής.

Θαμμένος αναδεύοντας καρφιά
Δεμένος στο κατάρτι των στιγμών που δεν παρέρχονται
Για τα ρολόγια τίποτα
Μόνο φωνές από τα βάθη
Του τάφου που χορτάριασε
Των απειλών που δεν εκφέρονται
Παρά κάτω απ’ το χώμα.

Βαθιά θαμμένος
Ενωμένος με τις πρώτες ύλες
Της αποστολής των υποδίκων
Των πάσης φύσεως εκτελεστικών οργάνων
Γραναζιών, εξαρτημάτων, υποστυλωμάτων
Και συναφών αναλωσίμων υποσυστημάτων.


18 Σεπτεμβρίου 2007




ΚΑΓΚΕΛΑ
Σκύψε και φίλησε τα κάγκελα
Κομψοτεχνήματα μιας εποχής
Οριστικά καταχωρημένης
Στις αμετάκλητες απώλειες
Των ημετέρων δυνάμεων
Των δικών μας ρητορικών επικλήσεων
Σχημάτων λόγου, υπεκφυγών
Αορίστων υποσχέσεων
Επιστολών παραιτήσεως.

Γράψε ξανά τις λέξεις που καίνε κι άσε τα κούφια λόγια για τους εμπόρους
Τους εντολοδόχους της νενομισμένης τάξεως
Τους επαγγελματίες λογογράφους
Τους υμνητές των ερμητικά κλειστών ασκών
Τους κουστωδούς των ανέμων.

20 Σεπτεμβρίου 2007



ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ
Λωρίδες ύπνου στα κλαδιά των νευρώνων
Φωνές από τα βάθη των σκοτεινών σπηλιών
Της ύπουλης ελπίδας υποσχέσεις
Ζοφερές εξατμίσεις της λογικής
Στις πολυσύχναστες παροικίες του εγκεφάλου
Τριγμοί στα έγκατα της εντεταλμένης εγκαρτερήσεως
Λαμπάδες και τάματα
Υποκλοπές
Ισολογισμοί
Παραισθήσεις.
Νωπές ουλές
Σκοτάδι του μυαλού
Λωρίδες άγκυρες ανέλπιστες
Στο σαπιοκάραβο των υποδίκων.


21 Σεπτεμβρίου 2007




ΣΚΟΥΡΙΑ
Ζοφερές εξατμίσεις της λογικής
Εν βρασμώ ψυχής
Όπως συνηθίζουν να δηλώνουν οι φερέλπιδες
Ιατροδικαστές και δημοσιογράφοι,
Δικαστές, πρωτοπρεσβύτεροι και λοιποί.

Τα σάπια δοκάρια προσέξτε
Του συστήματος
Κι αφήστε την ποίηση να ξεψυχήσει
Δίχως ρυθμικές διακυμάνσεις
Και λυρικά σκαμπανεβάσματα
Πάνω στα σκουριασμένα πορτοπαράθυρα
Των δημοσίων υπηρεσιών.

Σκουριά του σαπιοκάραβου
Αρμύρα της θαλάσσης
Σκεβρωμένα ναυτόπουλα
Τη μάχη των ανέμων
Ποιος νοστάλγησε
Αν στην ψυχή του
Έσταξε
Ο φόβος του γιαλού.

Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2007



ΟΙ ΚΟΥΣΤΩΔΟΙ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ

Στ’ αμπάρι με τα σάπια κάγκελα, τις υποσχέσεις των κενταύρων
Αλατισμένη λογική
Φρεσκομαγειρεμένη
Λαλούν κοκόρια και ξυπνούν τις συνειδήσεις.

Σκύψε, γονάτισε, προσκύνα
Τους κουστωδούς των ανέμων
Μην αμολήσουν τα σκυλιά και σηκωθούν τα κύματα
Κι οι πειρατές παραιτηθούν στη μέση του πελάγου.

Πώς διαγουμίζουν τη ζωή σαν δεν είναι δική τους
Πώς κυβερνούν τα βάθη της ψυχής μας.

Δούλοι πιστοί ξεχάσαμε πώς τραγουδούν ανέμελα

Δούλοι πιστοί τα δόντια τρίζοντας

Τ’ αφεντικά σαν το προστάξουν

Τη λογική στο πιάτο φρούτο συνείδηση
Όνειρα σάπια φλούδες ελπίδων
Αποξηραμένες νόστιμες δεσποινίδες
Τους ανέμους, τους ανέμους, τους ανέμους.

22 Οκτωβρίου 2007



ΦΛΟΥΔΕΣ ΝΟΗΜΑΤΩΝ
Σκέψου πρώτα τους κανόνες του παιχνιδιού
Μην αφεθείς στις πρωτοβουλίες του κοπαδιού
Των αγαθών κι ανήξερων προβάτων
Που μηρυκάζουν φλούδες νοημάτων.

Λέξεις μαγειρεμένες με λάδια τοξικά
Καταναλώνουν άφοβα μαύρα λαγωνικά

Επιζητούν τη λάσπη τα γουρούνια
Καρπούζια, πεπονόφλουδες
Λέξεις αποδιοπομπαίες
Ακατάδεχτες σημαίες

Ποιήματα για τους καλάθους των υπεραγορών
Εν μέσω προσφορών
Κορδέλες στα μαλλιά ανέφελων κυράδων.

Τι λέξεις βαρυσήμαντες
Τι σπάνια νοήματα
Στα τρίσβαθα του νου τους

Σαν δίνουν μάχη εν ονόματι των ιερών συμβόλων
Δήθεν μακράν αντισταθμίσεων
Άνευ ζιζανίων και τριβόλων.

29 Δεκεμβρίου 2007



ΕΝ ΘΑΛΑΜΩ
Τα πυρέσσοντα πτώματα
Ξανά σκυφτοί νοσοκόμοι
Με τα θερμόμετρα
Δεν πέφτει με τίποτα

Τι πυρετός!

Αφήστε τις προστακτικές
Στην κατάψυξη
Δοκιμάστε τις ευκτικές
Τα πυρέσσοντα ρήματα.

Ο ημιτελής θάνατος
Η απόσυρση υπό προϋποθέσεις των εγκυκλίων
Πάσα οδύνη, λύπη εκτός ορίων ζωής
Δοκιμάστε τα βρεγμένα σεντόνια
Κοιμήστε στοργικά τους νεκρούς.



ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Νέα Εποχή 296 (άνοιξη 2008) 50-54.