Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΛΙΤΗΣ, 26/02/2012

Λεωνίδας Γαλάζης


Η ιστορία της ζωής σας σε 20 λέξεις. Φιλόλογος, βοηθός διευθυντής στη Μέση Εκπαίδευση, διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας με τη διατριβή Ποιητική και ιδεολογία στο κυπριακό θέατρο [1869-1925]. Σύζυγος: Κωνσταντία. Παιδιά: Γεωργία και Ανδρέας.

Τι σημαίνει ένα βραβείο; Ένα βραβείο σημαίνει την αναγνώριση της αξίας ενός έργου, μολονότι ο πιο αλάθητος κριτής είναι ο χρόνος. Για την ποίηση, το αναγνωστικό κοινό της οποίας είναι σχεδόν ανύπαρκτο, το βραβείο είναι σημαντικό και για το λόγο ότι συνιστά μια πρόταση προς τους αναγνώστες ότι η συλλογή που διακρίθηκε αξίζει να διαβαστεί. Επομένως, ο θεσμός των Κρατικών Βραβείων πρέπει να στηριχθεί. Όμως, αντίθετα από το κράτος που ενισχύει στο μέτρο των δυνατοτήτων του τους λογοτέχνες, τα ΜΜΕ [με ελάχιστες εξαιρέσεις] δεν προβάλλουν τη λογοτεχνία μας.

Γιατί γράφετε ποίηση; Γράφω ποίηση από τα εφηβικά μου χρόνια. Είναι για μένα μια εσωτερική ανάγκη. Γράφω σε περιόδους κατά τις οποίες βιώνω έντονες καταστάσεις. Δηλαδή η ποίηση για μένα λειτουργεί ως “καταφύγιο”, ως μια διέξοδος. Με εμπνέουν τα μείζονα προβλήματα της εποχής μας και ιδίως η αγωνία του ανθρώπου απέναντι σε ό,τι αντιστρατεύεται την ελευθερία του.

Για τι γράφετε ποίηση; Τα κυριότερα θέματα της ποίησής μου είναι, για να περιοριστώ στην τελευταία μου συλλογή Λοκριγκάνα, η ίδια η ποίηση και οι ποιητές [προβληματίζομαι γύρω από ζητήματα όπως είναι η κοινωνική και πολιτική λειτουργία της ποίησης, η ερμητική γραφή, η περιχαράκωση των ποιητών γύρω από σινάφια κλπ.], η σχέση του πολίτη με την εξουσία και η συχνή συντριβή του πρώτου μέσα στα γρανάζια των γραφειοκρατικών μηχανισμών, το δράμα της Κύπρου και η ανυπαρξία προοπτικής για υπέρβασή του, η αγωνία του καλλιτέχνη απέναντι στον φθοροποιό χρόνο κλπ.

Η κρίση θρέφει την ποίηση; Η οικονομική κρίση δεν άφησε κανέναν ανεπηρέαστο. Νομίζω πως μέσα στις νέες συνθήκες αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να στραφούμε σε πιο σταθερές αξίες, μια από τις οποίες είναι και η ποίηση, καθώς καταλαβαίνουμε ότι ο ευδαιμονισμός είναι μια πρόσκαιρη κατάσταση, σε αντίθεση με τις αιώνιες αξίες που μπορεί κανείς να αναζητήσει σ’ ένα ποιητικό έργο.

Τι είναι η κυπριακή λογοτεχνία; Για μένα η κυπριακή λογοτεχνία είναι ένας δόκιμος όρος. Δεν βλέπω γιατί είναι “αμάρτημα” να χρησιμοποιείται, όπως δεν είναι αμάρτημα να μιλάμε για αμερικανική, καναδική κλπ. λογοτεχνία [και όχι, π.χ., για αγγλική λογοτεχνία της Αμερικής]. Από την άλλη, όμως, δεν ενδείκνυται να εξετάζουμε την κυπριακή λογοτεχνία ερήμην της νεοελληνικής, γιατί μόνο με τη συνεξέτασή τους μπορούμε να καταλήξουμε σε αξιόπιστα συμπεράσματα.

Αμεσότητα ή υπόνοια; Και αμεσότητα και υπαινιγμοί. Γνήσιο βίωμα, σεβασμός στη γλώσσα και στον αναγνώστη, φαντασία, συγκίνηση και όραμα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ποίημα;
Ο Μπολιβάρ του Νίκου Εγγονόπουλου.

Εργογραφία: Ποιητικές συλλογές Ματωμένα κοράλλια [1979], Ο λοιμός και άλλα ποιήματα [δίφυλλο, 1981], Ιατρική βεβαίωση [1982], Στυφά κυδώνια [1988], Φωτηλασία [1999], Παραδαρμός εν αλφαβήτω [2007], Λοκριγκάνα [2010], μελέτη “Η προσωποποίηση στο ποιητικό έργο του Κώστα Μόντη” [εκδ. Γαβριηλίδης 2008].
Ο Λεωνίδας Γαλάζης απέσπασε το φετινό Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή “Λοκριγκάνα”, εξ ημισείας με τον Αντρέα Χρίστου Πούλλο για το έργο “Η φάρμα των Ζώων ή Ο κυρ-Μέντιος διηγείται”. Τα βραβεία θα απονεμηθούν την Τρίτη 28/02 σε ειδική τελετή στις 19:30 στην αίθουσα Καστελιώτισσα, στη Λευκωσία.