ΣΠΙΝΘΗΡΕΣ ΠΙΣΤΗΣ
Παρωδία του ποιήματος 17, Σατιρικά γυμνάσματα, Σειρά
πρώτη, του Κ. Παλαμά
Ατρόμητος έξω απ’ τον χρόνο λαμπαδιάζει,
χωρίς ν’ αποτεφρώνεται ο Γρηγόρης!
—Ακοίμητη λαμπάδα πώς το σκότος μας αδειάζει,
σαν τι να ψάχνει στην εκκλησιά των ασωμάτων;
— Της πίστης υπολείμματα γυρεύει
ψήγματα θάρρους, υπολείμματα θαυμάτων
μ’ ανοίγουν ξάφνου τα παραπετάσματα
και βγαίνουν στη σκηνή οι σαλταδόροι
δίνουν και παίρνουν τα εμβάσματα
στο φως της μέρας π’ ωχριά και σιγολιώνει.
— Πότε το φως ξανά θα δούμε τ’ ουρανού σου
της πίστης σου σπινθήρες στο σκουριασμένο μας αμόνι;
Κι έμεινε κει στο βάθος του ναού το σκότος μας ν’
αδειάζει,
μ’ αυτό ξανά να πλημμυρίζει το είναι μας, πάλι και πάλι.
Πλατανιστάσα – Αρχάγγελος
7 - 20/09/2025
